Creteonair

13+1 Τρόποι να αναθερμάνεις και να κρατήσεις τη σχέση σου ζωντανή! - Γράφει η Κολαΐτη Ειρήνη

Είτε είστε μαζί λίγους μήνες είτε χρόνια, είναι σημαντικό να υπάρχει πάντα μια σπίθα στη σχέση σας. Η σταθερότητα σαφώς είναι κάτι σημαντικό αλλά η ρουτίνα πρέπει κάποιες φορές να σπαει. Ακολουθούν 13+1 τρόποι να αναθερμανεις τη σχέση σου!

1. Αγγιγμα! Το άγγιγμα είναι το κλειδί σε μια σχέση! Σίγουρα αυτό περιλαμβάνει και το σεξ αλλά και ακόμη πολλά περισσότερα! Αγγίξτε το σύντροφό σας, χαιδεψτε τον, κάντε μασάζ, κρατήστε απλά το χέρι του. Η οξυτοκινη, η οποία όχι μόνο μας φέρνει πιο κοντά αλλά παρεμπιπτόντως ενδυναμώνει το ανοσοποιητικο μας, απελευθερωνεται με το άγγιγμα!

2.Χαμογελάστε! Πως θα θέλατε να φαίνεστε στους τηλεθεατές αν σας ακολουθούσε όλη μέρα μια τηλεοπτικη κάμερα? Ευγενικοί, άνετοι, πρόσχαροι ή ξινοί και γκρινιάρηδες? Προσποιηθείτε λοιπόν ότι σας ακολουθεί μια κάμερα και χαμογελάστε κάθε φορά που θα δείτε το σύντροφό σας!

3. Ζητήστε συγνώμη! Κάποιες φορές τα κάνουμε σαλάτα λέγοντας λόγια για τα οποία μετά μετανιωνουμε. Παρόλα αυτά ακόμη και όταν μετανιώσουμε δεν παραδεχομαστε πως ειμασταν λάθος. Αυτό οδηγεί σε στάση Άμυνας και συχνά σε καυγάδες! Την επόμενη φορά λοιπόν που θα τα κάνετε σαλάτα (χωριάτικη με μπόλικη φέτα και κρητικό ελαιόλαδο) παραδεχτείτε το λάθος σας και φροντίστε να πείτε συγνώμη και να το εννοείτε!

4.Περιποιηθειται! Για τον εαυτό σας! Νιώθοντας καλά για την εμφάνιση μας ή διάθεση μας βελτιώνεται αυτόματα! Σύμφωνα με έρευνες σε γυναίκες οι οποίες αισθάνονται καλά με τον εαυτό τους είναι 19% πιο ικανοποιημένος στο γάμο τους.

5. Ακούστε το σύντροφό σας! Ακούστε τον πραγματικά! Ρωτήστε τον πως ήταν η μέρα του και ενδιαφερθείτε! Ακούτε γενικά το σύντροφό σας! Ακόμη και μέσα από παράπονα, στα οποία συνήθως κλείνουμε τα αυτιά μας, καμμια φορά υπάρχουν λόγια αγάπης! Φανταστείτε πόσα Σ'αγαπω χάσατε όλες εκείνες τις φορές που δεν είχατε χρόνο να ακούσετε το σύντροφό σας!

6. Να έχετε εξωτερική υποστήριξη! Ο σύντροφος σας δεν μπορεί να είναι κολλητός, ψυχοθεραπευτής, μέντορας και να σας ακολουθεί παντού! Έχετε ανθρώπους σωστά επιλεγμένους και αφαιρέστε από το σύντροφό σας την ευθύνη να είναι "τα πάντα σας"!

7. Αποκτήστε προσωπικά ενδιαφέροντα! Είναι τέλειο να έχεις κοινά χόμπι με το σύντροφό σου αλλά κάποιες φορές είναι σοφό να αφιερώνουμε χρόνο κάνοντας πράγματα που αρέσουν αποκλειστικά σε εμάς! Άλλωστε έτσι θα υπάρχει πάντα θέμα συζήτησης!

8. Κάντε διασκεδαστικα πράγματα μαζί! Δείτε μια ξεκαρδιστική κωμωδία, πηγαίνετε περίπατο, δοκιμάστε ένα καινούριο εστιατόριο, ξεκινήστε να μαθαίνετε μια ξένη γλώσσα, γίνετε εθελοντές σε κάποια οργάνωση! Οτιδήποτε νέο και θετικό θα φέρει χαρά στη σχέση σας!

9. Σταματήστε να κρατάτε σκορ για το ποιος κάνει περισσότερα και ποιος δεν έκανε τι! Δεν υπάρχει εγώ χάνω εσύ κερδίζεις σε μια σχέση! Συμβιβασμός! Μια λέξη κλειδί. Αφοσιωθείτε στο πως να είστε πιο χαρούμενοι όχι πιο σωστοί!

10. Ήταν μια μεγάλη κουραστική μέρα! Ο σύντροφος σας γυρνάει σπίτι! Σταματήστε ότι κάνετε έστω για λίγα λεπτά. Αγκαλιάσετε τον, φιληθειτε, κοιτάξτε τον στα μάτια και ρωτήστε αν είναι καλά! Αφήστε το κινητό την τηλεόραση, τη μαγειρική και απλά αφιερώστε λίγα λεπτά για τους δύο σας!

11. Σεβασμός! Ο John Gottman, επιστήμονας ο οποίος έρευνα τη βιωσιμότητα των γάμων χρησιμοποιώντας μια ειδική μελέτη προβλέπει σε ποσοστό 93% ποια ζευγάρια θα χωρίσουν! Έχει αναγνωρίσει τα 4 στοιχεία τα οποία καταδικάζουν μια σχέση και τα έχει ονομάσει "Οι 4 καβαλάρηδες" !: Κριτική, περιφρόνηση, αδυναμία συνεργασίας και αμυντική στάση. Το πιο γρήγορο αντίδοτο για αυτά είναι ο σεβασμός! Αντί να κριτικαρετε τος πράξεις του άλλου επικοινωνήστε! Αντί να περιφρονειτε εκφράστε με ωραίο τρόπο τυχόν απογοήτευση σας. Ακούστε το σύντροφό σας και μιλήστε σε αυτόν ανοιχτά και με σεβασμό.

12. Εφαρμόστε τον κανόνα 5:1! Γράψτε σε ένα χαρτί 5 θετικά για κάθε 1 αρνητικό που βρίσκετε! Δείξτε στο σύντροφο σας τι εκτιμάτε και τι αγαπάτε σε εκείνον! Ακούστε τι έχει να σας πει και αναρωτηθειται "Τι μπορώ να κάνω αυτή την εβδομάδα ν είμαι καλύτερος σύντροφος?"

13. Κανείς δεν είναι τέλειος! Ο Mr Perfect κ η Mrs Perfect δεν υπάρχουν! Σταματήστε την αντιμετώπιση όλα ή τίποτα! "Δε με ρώτησες για την παρουσίαση που είχα σήμερα οπότε δε νοιάζεσαι..."" Δεν ήθελες σεξ χτες οπότε δε σ'αρεσω".

13+1 Ο σύντροφος σας είναι το άτομο που επιλέξατε εσείς! Άρα κάτι σας έκανε να τον αγαπήσετε! Βάλτε ένα ποτήρι κρασί και θυμηθείτε το! Ίσως ήταν τα μάτια του εκείνη τη φορά που σας κοίταξε! Ίσως το χαμόγελο του! Ίσως το απίστευτα άθλιο χιούμορ του! Όλες οι σχέσεις έχουν σκαμπανεβασματα! Αφιερώστε ενέργεια και αγάπη και αν χρειαστεί δεχτείτε βοήθεια! Να σκέφτεστε πάντα θετικά!

After all... Η αγάπη δίχως πεισματα δεν έχει νόστιμαδα.. Που έλεγε και η μαμά μου!❤️

ΓΡΑΦΕΙ Η LITSA MER

Στην ζωή του καθενός, υπάρχουν γεγονότα που τον έχουν στιγματίσει.

Είναι γεγονότα, που η γεύση που άφησαν ήταν πικρή πέρα για πέρα και το συναίσθημα που αποκόμισαν όσοι τα έζησαν, ήταν εκείνο της θλίψης και της απογοήτευσης. Και όπως γίνεται συνήθως η απογοήτευση έρχεται από ανθρώπους που πίστεψες σε αυτούς.

Που έκανες όνειρα ΓΙΑ αυτούς ή ΜΕ αυτούς…

Πότε δεν κατάλαβα και από τις προσωπικές μου εμπειρίες και από εμπειρίες φίλων μου, τον λόγο που έγινε αυτό. Πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει ένα «γιατί» που σου τρώει τα σωθικά. Ένα «γιατί» που γίνεται εμμονή στις σκέψεις σου, που σου τρώει την ενέργεια. Που σε κάνει πολλές φορές να μην σκέφτεσαι τίποτα άλλο.

ΓΙΑΤΙ ; Γιατί σε πρόδωσε ο άνθρωπος που έλεγες κολλητό;

ΓΙΑΤΙ δεν πίστεψε τις πράξεις σου, μα τα λόγια κάποιων, εκείνος που είχες στην καρδιά σου;

ΓΙΑΤΙ να θέλουν το κακό σου, άνθρωποι που έδινες τη ζωής σου για εκείνους;

Άνθρωποι που μοιράστηκες καλές και κακές στιγμές.

Άνθρωποι που μόνο καλά τους φέρθηκες… «ΓΙΑΤΙ» ; ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟ… λες… και κλαις και χαλιέσαι και αυτό το γιατί σου τρώει τα σωθικά… ΠΑΡΑΤΑ ΤΟΥ ΟΛΟΥΣ , ακούς να σου λένε.

Μα πως αδιαφορείς για ανθρώπους που έχεις περάσει τόσα μαζί τους;!

Πως αδιαφορείς για ανθρώπους που είχες κάνει όνειρα για αυτούς;

Μου είπε κάποιος…. Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΗ, ΟΜΩΣ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΑΠΟΔΙΔΕΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ…

Και αν με ρωτάς σε αυτή την φάση της ζωής μου… Με αυτή την ελπίδα ζω… Μα αυτήν την ελπίδα κρατιέμαι ακόμα…

Δεν θέλω το κακό κανενός ….Δεν κρατώ κακία… Θέλω μόνο η προδοσία και η κακία που πήρα… να γίνουν χαρά και δικαίωση.

Αφήνω τον χρόνο να δείξει ποιος είχε δίκιο και ποιος είπε ψέματα…. Ποιος πρόδωσε και ποιος έφταιξε…

Μα αναρωτιέμαι τελικά… Αυτοί οι άνθρωποι κοιμούνται με ήσυχη τη συνείδηση τους..;

Άραγε θα έρθει η δικαίωση…;

ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΑΜΠΟΥΡΗ ΑΠΟ ΤΟ https://greece.greekreporter.com/

Σε μια εποχή όπου οι εντάσεις μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ιράν κλιμακώνονται επικίνδυνα, η στρατηγική σημασία της ναυτικής βάσης της Σούδας στην Κρήτη έρχεται και πάλι στο προσκήνιο.

Είναι γνωστή ως "Ναυτική Δραστηριότητα, Κόλπος της Σούδας", η οποία βρίσκεται στις βορειοδυτικές ακτές της Κρήτης και είναι η δεύτερη μεγαλύτερη ναυτική βάση στην Ελλάδα.

Ωστόσο, η βάση είναι η μεγαλύτερη και πιο σημαντική ναυτική βάση για το ΝΑΤΟ και τις Ηνωμένες Πολιτείες σε ολόκληρη την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

Ο πολύ σημαντικός ρόλος του δεν οφείλεται μόνο στην τοποθεσία του, στο σταυροδρόμι μεταξύ τριών ηπείρων και κοντά στη Μέση Ανατολή, αλλά έχει και τη γεωμορφολογία του.

Το φυσικό λιμάνι του κόλπου της Σούδας είναι το μόνο λιμάνι βαθέων υδάτων στη Νότια Ευρώπη και στη Μεσόγειο Θάλασσα που μπορεί να φιλοξενήσει και να συντηρήσει τα τεράστια αμερικανικα αεροπλανοφόρα.

Αυτό έχει εξυψωσει τη σημασία της Σούδας, καθώς λειτουργεί ως επίκεντρο για το αμερικανικό ναυτικό και την Πολεμική Αεροπορία για ολόκληρη την περιοχή.

Το φυσικό λιμάνι της προστατευόμενης όχθης του κόλπου της Σούδας ήταν ο κύριος λόγος για τον οποίο η τοποθεσία αυτή έχει κρίσιμη σημασία για τόσες πολλές διαφορετικές δυνάμεις για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.

Οι Οθωμανοί ήταν οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν αυτό το μέρος ως στρατιωτική βάση, στο δεύτερο μισό του δέκατου ένατου αιώνα.

Επίσης, έπαιξε σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς βρισκόταν εκεί το Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό και άλλοι Ναυτιλιακοί Σύνδεσμοι, προκαλώντας τους Ιταλούς να επιτεθούν σε επιδρομή του 1941.

Από την αρχή της μεταπολεμικής εποχής και την είσοδο της Ελλάδας στη συμμαχία του ΝΑΤΟ στις αρχές της δεκαετίας του 1950, ο κόλπος της Σούδας λειτουργεί ως μία από τις σημαντικότερες ναυτικές βάσεις για το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ στην περιοχή.

Η αμερικανική παρουσία στη Σούδα βρισκόταν στην καρδιά των πολιτικών αντιπαραθέσεων στην Ελλάδα κατά το δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα.

Μία παραδοσιακή στάση για τα αριστερά κόμματα της Ελλάδας και μια εστίαση για το αντιαμερικανικό συναίσθημα της ελληνικής κοινωνίας στη δεκαετία του 1970, τη δεκαετία του 80 και τη δεκαετία του '90, η μη δημοφιλή αμερικανική βάση άσκησε μεγάλη πίεση σε πολλές ελληνικές κυβερνήσεις όσον αφορά πώς να αντιμετωπίσετε τη διευκόλυνση.

Η πίεση των απαιτήσεων για το κλείσιμο της βάσης ήταν σταθερή κατά τη διάρκεια αυτών των δεκαετιών. Ωστόσο, καμία ελληνική κυβέρνηση δεν μπόρεσε ποτέ να πάρει τη βαρυσήμαντη απόφαση να κλείσει τη βάση.

Ούτε η σοσιαλιστική διοίκηση του Ανδρέα Παπανδρέου στη δεκαετία του '80 ούτε η αριστερή κυβέρνηση του Αλεξή Τσίπρα το 2015 προχώρησε με το κλείσιμο της βάσης. Αντίθετα, στην πραγματικότητα, όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις αυτών των ετών τελικά προήγαγαν ακόμη την αμερικανική παρουσία εκεί υπογράφοντας πρόσθετες συμφωνίες με την Ουάσινγκτον.

Ωστόσο, μετά από τις τελευταίες εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και μετά τη δολοφονία του Ιρανού στρατηγού Qasem Soleimani από τον αμερικανικό στρατό, το Ιράν έχει εκδώσει απειλές σε όλες τις γειτονικές χώρες που διευκολύνουν τις αμερικανικές στρατιωτικές επιχειρήσεις από το έδαφός τους.

Αυτό, βέβαια, περιλαμβάνει τη βάση στον κόλπο της Σούδας, όπου η αμερικανική παρουσία αυξάνεται ήδη μετά τα τελευταία περιστατικά.

Επιπλέον, η απόφαση του Έλληνα πρωθυπουργού την Τρίτη να υποστηρίξει κατηγορηματικά την απόφαση της διοίκησης του Τράμπα να σκοτώσει αυτόν τον εξέχοντα ιρανικό αξιωματούχο θέτει ερωτήματα και φόβο σε κάποιους στην Ελλάδα ότι η χώρα θα μπορούσε πλέον να γίνει στόχος του θεοκρατικού καθεστώτος στην Τεχεράνη.

Το φάσμα των βαλλιστικών πυραύλων του Ιράν.
Τα όπλα της Τεχεράνης θα μπορούσαν θεωρητικά να στοχεύσουν στην Ελλάδα, και ειδικά στη ναυτική βάση στη Σούδα, αν η πορεία των γεγονότων συνεχίζεται προς την κατεύθυνση της κλιμάκωσης.

Όπως φαίνεται στον παραπάνω χάρτη, οι βαλλιστικοί πυραύλοι του Ιράν θα μπορούσαν να προσεγγίσουν μεγάλα τμήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από τη Λετονία στα βόρεια μέχρι τη Ρώμη, τη νότια Ιταλία.

Φυσικά, μια τέτοια επίθεση είναι εξαιρετικά απίθανη, αλλά η στρατηγική προσέγγιση της Ελλάδας προς το Ισραήλ και τις ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια φαινεται να παρεμποδίζει τον παραδοσιακό ρόλο των Αθηνών κατά το τέλος του εικοστού αιώνα ως μεσολαβητή μεταξύ της Δύσης και της Μέσης Ανατολής.

Η Ελλάδα θεωρείται ολοένα και περισσότερο στον αραβικό και στον ευρύτερο ισλαμικό κόσμο ως προπύργιο των Δυτικών και Αμερικανικών συμφερόντων στην περιοχή και όχι ως υποστηρικτής του διαλόγου μεταξύ της Ανατολής και της Δύσης.

Φυσικά, η Αθήνα έχει επιλέξει μια πορεία δράσης που στοχεύει στην ενίσχυση του ρόλου της στην περιοχή, στην προώθηση της σταθερότητας, της συνεργασίας και της ειρήνης. Ωστόσο, σε μια εποχή που οι εντάσεις είναι τόσο υψηλές, είναι ζωτικής σημασίας για την Ελλάδα να εξισορροπήσει τους δύο αυτούς κόσμους, οι οποίοι φαίνεται να βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση ο ένας με τον άλλον.

Για το λόγο αυτό, η διπλωματική και στρατιωτική γλώσσα και οι δράσεις της Ελλάδας αποκτούν ακόμη μεγαλύτερη σημασία την αυγή της νέας δεκαετίας.

ΓΡΑΦΕΙ Η Ειρήνη Μελαμπιανάκη

Άλλη μία δολοφονία γυναίκας. Η 12η στην Ελλάδα για το 2019, σε μία εποχή που τέτοια περιστατικά θα έπρεπε να έχουν εκλείψει και οι γυναικοκτονίες και γενικότερα η γυναικεία κακοποίηση σε όλες τις μορφές της. Κι όχι μονο αυτό δεν γίνεται, αλλα τα περιστατικά πολλαπλασιάζονται και εκπλήσσουν με την αγριότητα τους.

Θύμα μια νεαρή μητέρα αυτή τη φορά. Η υπόθεση σε όλους γνωστή. Τη σκότωσε με κυνηγετικό οπλο μετα την νυχτερινή τους διασκέδαση. Η κατάσταση ήταν γνωστή σε όλους τους γείτονες και μάλιστα δήλωσαν ότι πολλές φορές τη «γλιτωσαν» από τα χέρια του.

Το θέμα όμως αυτή τη φορά είναι ένα ποστ στο facebook το οποίο διαμοιράστηκε απο γνωστό πρόσωπο του Ηρακλείου με «καμάρι»(!) που αυτά γίνονται μόνο στο δικό του μαγαζί, με αφορμή το αναλογο δημοσιευμα της εφημεριδας.

Κι από κάτω να γελούν και να συμφωνούν άτομα επίσης επιφανή του Ηρακλειου. Άτομα που εκτίθενται καθημερινά στον κόσμο και πολλές φορές επηρεάζουν με τις απόψεις τους και που έχουν γυναίκες να δουλεύουν στις επιχειρήσεις τους. Αυτή είναι η τιμή τους και η αξιοπρέπεια τους. Ακολουθεί το επίμαχο ποστ.

ΤΟ CRETEONAIR.EU ΩΣ ΟΦΕΙΛΕ ΚΑΛΥΨΕ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕ ΑΥΤΟΥΣΙΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΠΟΥ ΣΤΑΛΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑ ΜΕΛΑΜΠΙΑΝΑΚΗ.
ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΕΤΕ ΠΩΣ ΤΟ SITE ΔΕΝ ΥΙΟΘΕΤΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ Ή ΜΗ,ΑΠΛΑ ΘΕΤΕΙ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΚΑΙ ΑΡΘΡΑ ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΤΟΜΟ ΠΟΥ ΤΟ ΕΠΙΘΥΜΕΙ,ΦΡΟΝΤΙΖΟΝΤΑΣ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΚΤΙΘΕΝΤΕ ΠΟΤΕ ΑΜΕΣΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΄Η ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΟΥΝ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ!

ΓΡΑΦΕΙ Η ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΟΥΡΑΤΟΓΛΟΥ

Και εκεί που στόλιζα και εγώ με τα χριστουγεννιάτικα στολίδια όλο το σπίτι

για να χαρεί και ο μικρός και να μπούμε στο χριστουγεννιάτικο κλίμα

που έχει αυτές τις μέρες όλη η Ελλάδα, σκέφτηκα να μας ταξιδέψω

στα παλιά χρόνια και στα χριστουγεννιάτικα έθιμα της υπέροχης μας Κρήτης..

Έψαξα, ρώτησα τον άντρα μου φίλους, συγγενείς

και έμαθα αρκετά ενδιαφέρον πράγματα…

Βέβαια μην ξεχάσω να πω ότι το πρώτο πράγμα που κάνουν ακόμα και σήμερα

και όχι μόνο στην Κρήτη σε πολλά σημεία της Ελλάδας

είναι ότι κάνουν νηστεία και τις 40 μέρες μέχρι τα Χριστούγεννα.

Πάμε λοιπόν να τα δούμε ένα ένα μαζί…

Αρχικά έμαθα ότι έπαιρναν έναν χοίρο (κοινώς γουρούνι)

από την αρχή του χρόνου το οποίο το ταΐζαν και το μεγάλωναν

μέχρι που σφάζονταν την παραμονή των Χριστουγέννων,

την ημέρα των Αγίων Δέκα και ήταν το κύριο Χριστουγεννιάτικο έδεσμα.

Για το έθιμο του χοίρου έχει γράψει και ο Νίκος Καζαντζάκης στο βιβλίο του "Αναφορά στον Γκρέκο" από όπου ακολουθεί και το παρακάτω απόσπασμα:

Την παραμονή των Χριστουγέννων στα χωριά της Κρήτης εσφάζανε τσι χοίρους (αρχαία χοιροσφάγια), αναθρεμμένους από τον κάθε νοικοκύρη κυρίως με βελάνια (βελανίδια) και χουμά (τον ορρό του γάλακτος που μένει από την τυροκόμηση, μέσα στο οποίο όμως ρίχνανε και λάδια που έμεναν στα τσικάλια κι έτσι ο χουμάς γινόταν ζουμί –ένα ιδιαίτερα θρεπτικό μίγμα για πόση). Από το χοιρινό κρέας παρασκευάζονταν οματές (ή στην ανατολική Κρήτη, ομαθιές), τσιλαδιά (με τη χοιροκεφαλή, η λεγόμενη πηχτή), απάκια (λουρίδες ψαχνού κρέατος καπνισμένες στο τζάκι, συχνά με φασκομηλιές και άλλα μυρωδικά βότανα), λουκάνικα, σύγλινα (κομμάτια κρέας μισοβρασμένα και αποθηκευμένα σε κουρούπι (κιούπι) μαζί με τη γλίνα (το λίπος) που τα βοηθούσε να διατηρηθούν πολλούς μήνες –μετά γίνονταν σφουγγάτο (ομελέτα) ή μαγειρεύονταν με πατάτες κ.λ.π.

Το χοιρινό ήταν εξαιρετικά σημαντικό, ιδίως γιατί μπορούσε να αποθηκευτεί εφοδιάζοντας την οικογένεια με κρέας για πολύν καιρό. Επίσης «έκανε δυο φαητά», αφού έβγαζε πολύ λάδι (από το λίπος που έλιωνε κατά το μαγείρεμα) με το οποίο μαγείρευαν έπειτα χόρτα ή πατάτες κάνοντάς τα νοστιμότερα.

Υπ’ όψιν ότι ο χοίρος είναι θεριό, άγριο, δυνατό και επικίνδυνο, και, συνεπώς, ήταν πολύ δύσκολο να σφαγεί, κυρίως αν ήταν μεγάλος –και έπρεπε να είναι αρκετά μεγάλος, για τους λόγους που αναφέραμε παραπάνω. Το σφάξιμό του ήταν δουλειά πολλών αντρών μαζί, που τον κρατούσαν και ένας, έμπειρος, του κάθιζε τη "μαχαιρέ" σε συγκεκριμένο σημείο στο λαιμό, για να πεθάνει ακαριαία –αλλιώς μπορεί και να έφευγε με το μαχαίρι καρφωμένο στο λαιμό του και αλίμονο σε όποιον του αντιστεκόταν!

Οι κραυγές του χοίρου που σφάζεται είναι κάτι φρικιαστικό. Ο οπλαρχηγός του 1866 Ιωάννης Αναγνώστης Κατσαντώνης από το χωριό Άνω Μέρος της επαρχίας Αμαρίου, γέρος πια (αρχές του εικοστού αιώνα), έφευγε από το χωριό όταν έσφαζαν τους χοίρους, γιατί οι σκληρές τωνε (οι κραυγές τους) του θύμιζαν, όπως έλεγε, τα ουρλιαχτά των χριστιανών όταν τους έσφαζαν οι Τούρκοι.

Σύμφωνα με δοξασία καταγεγραμμένη στο χωριό Αποδούλου του νομού Ρεθύμνης, την παραμονή της σφαγής του ο χοίρος θωρεί μέσα στο χουμά ντου ένα μαχαίρι (βλέπει ένα μαχαίρι μέσα στο ζουμί που θα πιεί) και καταλαβαίνει ότι πλησιάζει το τέλος του. Έτσι, περνάει την τελευταία νύχτα του λυπημένος και περιμένοντας το θάνατο από το αφεντικό του που τόσον καιρό τον τάιζε και τον μεγάλωνε (χαρακτηριστική αυτή η δοξασία για το σεβασμό του παλαιού ανθρώπου προς το ζώο, άσχετα αν από ανάγκη το έσφαζε και τρεφόταν μ’ αυτό).

Η σφαγή των γουρουνιών γίνονταν την ίδια ημέρα, την παραμονή Χριστουγέννων, απ' όλους τους χωριανούς, κάτι που αποτελούσε πανηγύρι για τα μικρά παιδιά, τα οποία μάλιστα πολλές φορές μάλωναν μεταξύ τους για το ποιος θα πάρει τη φούσκα (ουροδόχο κύστη) του χοίρου, για να την κάνει μπαλόνι.

Με το κρέας του έφτιαχναν: λουκάνικα, απάκια, πηχτή ή τσιλαδιά,

σύγλινα (δηλαδή το κρέας κομμένο σε μικρά κομμάτια, που το έψηναν

και το έβαζαν σε μεγάλα δοχεία και το κάλυπταν με το λιωμένο λίπος του ζώου),

αμαθιές (έντερα χοίρου γεμισμένα με τραχανά και κομματάκια συκώτι),

τσιγαρίδες (κομμάτια μαγειρεμένου λίπους με μπαχαρικά

που το έτρωγαν με ζυμωτό ψωμί για κολατσιό, όταν μάζευαν τις ελιές).

Ο χοίρος των Χριστουγέννων ήταν η βασική πηγή κρέατος για αρκετές εβδομάδες.

Φυσικά αναφερόμαστε σε μια δίαιτα εξαιρετικά φτωχή σε κρέας,

την περίφημη διατροφή της Κρήτης (Μεσογειακή Διατροφή),

που χάριζε στους Κρητικούς των παλιότερων δεκαετιών υγεία και μακροζωία.

Τίποτα δεν πήγαινε χαμένο από το χοίρο των Χριστουγέννων,

για κάθε κομμάτι του ζώου υπήρχε κάποια χρήση.

Ακόμα κι αυτή η ουροδόχος κύστη, η «φούσκα» όπως λέγεται,

πλενόταν και καθαριζόταν και μετά φουσκωνόταν και γινόταν μπάλα,

πολύτιμο δώρο για τα παιδιά της εποχής εκείνης.

Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας τμήματα του χοιρινού

χρησιμοποιούνταν κατά το παρελθόν ως πρώτη ύλη

για διάφορα γιατροσόφια ενώ άλλα κομμάτια

του αποτελούσαν αντικείμενα μαντείας.

Πιο συγκεκριμένα ο σφάχτης ή κάποιος ηλικιωμένος

σε ρόλο χρησμοδότη μελετούσε τα σπλάγχνα του ζώου

για να ερμηνεύσει τι σήμαιναν για το μέλλον,

για την τύχη του σπιτιού, τις σοδειές, τον καιρό.

Πλησιάζοντας προς τα Χριστούγεννα, άρχιζαν οι προετοιμασίες

ώστε όλα να είναι έτοιμα για την μεγάλη γιορτή.

Τα σπίτια καθαρίζονταν σχολαστικά και κάπου εδώ να σημειώσω

ότι τα παλιά τα χρόνια δεν στόλιζαν δέντρο όπως κάνουμε τώρα.

Στόλιζαν σε κάποια σπίτια ,όχι σε όλα, λίγα κλαδιά στο παράθυρο..

Με τον καιρό αυτό άλλαξε και στόλιζαν καραβάκια

και πλέον στις μέρες μας έχει καθιερωθεί το έθιμο του δέντρου.

Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα οι νοικοκυρές έφτιαχναν τα μελομακάρονα,

τα οποία φυσικά τρώγονταν την ημέρα των Χριστουγέννων με την λήξη της νηστείας.

Στο παρελθόν τα μελομακάρονα ήταν αποκλειστικά για τα Χριστούγεννα

κι οι κουραμπιέδες για την Πρωτοχρονιά.

Σήμερα όμως ο διαχωρισμός αυτός δεν τηρείται.

Τη νύχτα της παραμονής των Χριστουγέννων έβαζαν λίγη κοινή ζύμη

σ’ ένα πιάτο και κάποια στιγμή, ενώ βεγγερίζανε (ξενυχτούσαν συζητώντας)

περιμένοντας, η ζύμη ανέβαινε και γινόταν προζύμι.

Τότε, κατά την πίστη των ανθρώπων,

ήταν η ώρα που γεννάται ο Χριστός.

Συνδεδεμένο με το έθιμο αυτό είναι και εκείνο με τα κλαδιά και βλαστούς

που οι νοικοκυρές έκοβαν το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων

και τα πήγαιναν στο σπίτι.

Τα έβαζαν σε ποτήρι με νερό και περίμεναν να ανθίσουν την ώρα της Θείας Γέννησης.

Επίσης οι γυναίκες τη νύχτα της παραμονής των Χριστουγέννων

φτιάχνουν με ιδιαίτερη φροντίδα και υπομονή το χριστόψωμο,

βέβαια μπορεί να το βρεις και με άλλες ονομασίες

που χρησιμοποιούν κατά τόπους όπως "το ψωμί του Χριστού", "Σταυροί", "βλάχες" κ.ά.".

Το ζύμωμα είναι μια ιεροτελεστία .

Χρησιμοποιούν ακριβά υλικά , ψιλοκοσκινισμένο αλεύρι ,

ροδόνερο , μέλι , σουσάμι , κανέλα και γαρίφαλα,

λέγοντας: "Ο Χριστός γεννιέται , το φως ανεβαίνει, το προζύμι για να γένει."

Πλάθουν το ζυμάρι και παίρνουν τη μισή ζύμη και φτιάχνουν μια κουλούρα.

Με την υπόλοιπη φτιάχνουν σταυρό με λουρίδες από τη ζύμη.

Στο κέντρο βάζουν ένα άσπαστο καρύδι.

Στην υπόλοιπη επιφάνεια σχεδιάζουν σχήματα

με το μαχαίρι ή με το πιρούνι, όπως λουλούδια , φύλλα, καρπούς, πουλάκια.

Για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι, το Χριστόψωμο είναι ευλογημένο ψωμί.

Το κόβουν ανήμερα τα Χριστούγεννα, δίνοντας πολλές ευχές.

Απαραίτητος επάνω, χαραγμένος ο σταυρός.

Γύρω - γύρω διάφορα, διακοσμητικά σκαλιστά στο ζυμάρι ή πρόσθετα στολίδια

τα οποία τα ονομάζουν «ξόμπλια».

Αυτά τόνιζαν το σκοπό του χριστόψωμου

και εξέφραζαν τις διάφορες πεποιθήσεις των πιστών.

Την ημέρα του Χριστού, ο νοικοκύρης έπαιρνε το χριστόψωμο,

το σταύρωνε, το έκοβε και το μοίραζε σ' όλη την οικογένειά του

και σε όσους παρευρίσκονταν στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι.

Γύρω από το χριστόψωμο υπάρχουν και άλλες παραδόσεις.

Τα παλιά χρόνια, πρόσεχαν ιδιαίτερα τα ζώα τους.

Συνεπώς, τους έδιναν μερίδιο από το Χριστόψωμο.

Έτριβαν ένα χριστόψωμο, το ανακάτευαν με τα πίτουρα

και το έδιναν στα ζώα να το φάνε, για να ευλογηθούν κι αυτά.

Έπαιρναν κι ένα ερίφι ή πρόβατο στο σπίτι τους,

γιατί θεωρούσαν πως είναι ευλογημένα

μια και ήταν τα ζώα που ζέσταιναν με την ανάσα τους τη φάτνη.

Τα παλαιότερα χρόνια, στην Κρήτη, πίστευαν ότι τα παιδιά και τα ζώα

φέρνουν στο σπίτι καλοτυχία.

Μάλιστα έβαζαν στο σπίτι ένα από τα ζώα τους, είτε αυτό ήταν βόδι

είτε αιγοπρόβατο μέχρι να ουρήσει.

Σε πολλές περιοχές της Κρήτης το βόδι είναι ευλογία και εξασφαλίζει την καλή χρονιά.

Σε άλλες πάλι περιοχές έβαζαν τα παιδιά

να χτυπούν στην πλάτη τη νεόνυμφη γυναίκα για να κάνει παιδιά.

Πίστευαν μάλιστα ότι με το χτύπημα μεταδίδεται στη γυναίκα

η γονιμοποιός δύναμη, την οποία κρύβει μέσα του χλωρό κλαρί.

Βέβαια εκτός από τα Χριστόψωμα, μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες

οι νοικοκυρές έφτιαχναν και φτιάχνουν ακόμα και σήμερα

και άλλα γλυκίσματα για τα Χριστούγεννα ανά περιοχή.

Τα παραδοσιακά γλυκίσματα είναι τα ξεροτήγανα,

τα σαρίκια, οι λουκουμάδες, οι γλυκοκουλούρες,

τα κατιμέρια και οι μυζηθρόπιτες στη Σητεία,

τα κουλουράκια στην Ιεράπετρα,

τα ανεβατά λουκούμια, τα κουμπανάκια στο Λασίθι.

Όλη την διάρκεια των γιορτών το τζάκι είναι αναμμένο.

Μεγάλα κούτσουρα επιστρατεύονται, προκειμένου να

εξασφαλισθεί ότι το τζάκι θα καίει ακατάπαυστα.

Οι παλαιότεροι έλεγαν πώς μέσα από την αθρακιά

μπορούσαν να μαντέψουν αυτά που πρόκειται να συμβούν.

Σύμφωνα με την κρητική παράδοση, τα παιδιά που

γεννιούνται την ημέρα τον Χριστουγέννων, κάθε χρόνο,

την παραμονή των Χριστουγέννων μεταμορφώνονται σε καρακατζόλια,

όπως ονομάζονται, και την ημέρα του Αγιασμού ξαναγίνονται άνθρωποι.

Αυτή η μεταμόρφωση συμβαίνει για όλη τη διάρκεια της ζωής τους,

ως… «τιμωρία», για την ημέρα της σύλληψής τους.

Τα Χριστούγεννα είναι 9 μήνες ακριβώς μετά από την ημέρα του Ευαγγελισμού,

που -σε ένδειξη σεβασμού προς την Παναγία- πρέπει να αποφεύγεται η ερωτική πράξη.

Τα παιδιά την παραμονή των Χριστουγέννων γυρνούν από σπίτι σε σπίτι

2 μαζί ή και περισσότερα και τραγουδούν τα κάλαντα

συνοδεύοντας το τραγούδι τους με το τρίγωνο ή ακόμα και κιθάρες, ακορντεόν,

λύρες, ή φυσαρμόνικες.

Αυτό είναι ένα έθιμο που διατηρείται αμείωτο ακόμα και σήμερα.

Τα παραδοσιακά κάλαντα την παραμονή των Χριστουγέννων

φέρνουν στους δρόμους πόρτα - πόρτα τους πιτσιρικάδες,

που πριν από χρόνια μπορεί να έπαιρναν

από το χέρι του νοικοκύρη και της νοικοκυράς ένα κουραμπιέ ή ένα μελομακάρονο,

σήμερα βγαίνουν στους δρόμους να τα πουν για να βγάλουν το χαρτζιλίκι τους.

Ομάδες παιδιών κρατώντας το παραδοσιακό τρίγωνο,

την Κρητική λύρα, ή άλλα μουσικά όργανα χτυπούν τις πόρτες

από νωρίς το πρωί μέχρι και αργά το βράδυ.

Τα κρητικά Χριστουγεννιάτικα κάλαντα είναι τα παρακάτω:

Καλήν εσπέραν άρχοντες, αν είναι ορισμός σας

Χριστού τη θεία Γέννηση να πω στ' αρχοντικό σας.

Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλη

οι ουρανοί αγάλλονται χαίρετ' η κτίσις όλη.

Εντός σπηλαίου τίκτεται, εν φάτνη των αλόγων

ο Βασιλεύς των ουρανών και ποιητής των όλων.

Εκ της Περσίας έρχονται τρεις μάγοι με τα δώρα

άστρο λαμπρό τους οδηγεί χωρίς να λείψει ώρα.

Φτάσαντες εις Ιερουσαλήμ με πόθον ερωτώσι

πού εγεννήθη ο Χριστός να πάν να τον ευρώσι!

Διά Χριστόν ως ήκουσε ο βασιλεύς Ηρώδης

αμέσως εταράχθηκε έγινε θηριώδης.

Ότι πολλά φοβήθηκε διά τη βασιλεία

μην του την πάρει ο Χριστός και χάσει την αξία.

Κράζει τους μάγους και ρωτά πού ο Χριστός γεννάται;

Εις Βηθλεέμ ηξεύρομεν ως η γραφή διηγάται.

Γεννάται κι αναθρέφεται με μέλι και με γάλα

το μέλι τρών οι άρχοντες το γάλα οι αφεντάδες

και στο μελισσοβότανο να λούζονται οι κυράδες.

Κερά ψηλή κερά λιγνή κερά καμαροφρύδα

κερά μου τον υγιόκα σου και τον πρωτότοκό σου

για λούστονε για χτένιστον για στείλτον στο σχολειό του

να τονε δείρει ο δάσκαλος με τρία κλωνάρια μόσχο*

και να του σκούξουν τα παιδιά: μωρέ μοσκοδαρμένε

μωρέ και πούν' τα γράμματα, μωρέ και πουν ο νούς σου;

Κερά καμαροτράχηλη και φεγγαρομαγούλα

και κρουσταλίδα του γιαλού και πάχνη από τα δέντρα

Aπού τον έχεις τον υγιό το μοσχοκανακάρη

λούζεις τον και χτενίζεις τον και στο σχολειό τον πέμπεις.

Κι ο δάσκαλος τον έδειρε μ' ένα χρυσό βεργάλι

και η κυρά δασκάλισσα με το μαργαριτάρι.

Έχετε γιο στα γράμματα που σέρνει το κοντύλι

να του τ΄αξώσει ο Θεός να βάλει πετραχήλι.

Επόμαμε του γιόκα σας να πούμε και τση κόρης

έχετε κόρη όμορφη γραμματικός τη θέλει

μ' αν είναι και γραμματικός πολλά προυκιά γυρεύγει.

Είπαμε δα για την κερά ας πούμε και τση βάγιας

άψε βαγίτσα το κερί, άψε και το λυχνέρι

και κάτσε και ντουσούντισε ήντα θα μασ-ε φέρεις.

Για απάκι, για λουκάνικο, για χοιρινό κομμάτι

κι από τον πείρο του βουτσού** να πιούμε μια γεμάτη.

Κι από τη μαύρη όρνιθα κανένα αυγουλάκι

κι αν το΄χει κάνει η γαλανή*** ας είναι ζευγαράκι

κι από το πιθαράκι σου λάδι ένα κουρουπάκι

κι αν είναι κι ακροπλιάτερο βαστούμε και τ' ασκάκι.

Φέρε πανιέρι κάστανα, πανιέρι λεπτοκάρυα****

και φέρε και γλυκό κρασί να πιουν τα παλληκάρια

Κι αν είναι με το θέλημα άσπρη μου περιστέρα,

Ανοίξετε την πόρτα σας να πούμε «καλησπέρα».

*μόσχος, μόσκος = αρωματικό φυτό (εξ ου "μοσχομυρίζει")

**βουτσί = ξύλινο βαρελάκι

***γαλανή = στο χρώμα του γάλακτος, άσπρη.

****λεπτοκάρυα = φουντούκια, φυντίκια στην Κρητική διάλεκτο

Φυσικά έκτος από τα παραδοσιακά κάλαντα της Κρήτης

υπάρχουν και οι χριστουγεννιάτικες μαντινάδες

που συνήθως λένε εκείνες τις μέρες. Μερικές από αυτές είναι οι εξής:

· Γεννήθηκες Θεάνθρωπε με ταπεινοφροσύνη,

δώσε αν θες λίγη χαρά φέτος στη ρωμιοσύνη.

· Οι άγιες μέρες να σκορπούν χαρά στο σπιτικό σας,

βάλσαμο να ‘ναι στο κακό κι άγγελος στο πλευρό σας.

· Τ’ αστέρι από τη Βηθλεέμ τον δρόμο να φωτίζει,

χαρά, υγεία, προκοπή σε όλους να χαρίζει.

· Με του Χριστού τη γέννηση,

Θεέ μου να δώσεις πάλι, στον κόσμο

ένα χαμόγελο στα χείλη να προβάλει.

· Χριστούγεννα κι η σκέψη μου στην πόρτα σου ‘ναι πάλι,

πρόσεξε μόνο μην τζη πεις φύγε μας τα ‘παν κι άλλοι.

· Απ’ την καρδιά μου μια ευχή σου στέλνω με τη σκέψη,

του Θεανθρώπου η γέννηση ό, τι ποθείς να πέμψει.

· Τα πιο γλυκά Χριστούγεννα σου εύχομαι να ζήσεις

να χαίρεσαι όσους αγαπάς να χεις ό,τι ζητήσεις

· Των Χριστουγέννων η γιορτή δάκρυα χαράς να φέρει

φύλακας νά 'ναι πλάι σας τση Βηθλεέμ τ' αστέρι

· Άγγελος ήτανε Θεού, της Βηθλεέμ τ΄αστέρι,

είθε και φέτος τη χαρά στο σπίτι σας να φέρει.

· Σα μάθουμε να δίνουμε…αντί για ευχές, βοήθεια..

ο γ’εις τ’ αλλού, τότε θα μπει, ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ στ’ αλήθεια…(Σπύρος Πανηγυράκης)

ΕΥΧΟΜΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ

ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΩΝ ΚΌΣΜΟ

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

CRETE ON AIR

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΟΥΡΑΤΟΓΛΟΥ

Έχεις βαρεθεί και εσύ τα αβγά, τις βάφλες και τις ομελέτες και θέλεις κάτι διαφορετικό για το επόμενο κυριακάτικο brunch; Τότε πρέπει σίγουρα να δοκιμάσεις το παραδοσιακό αυστριακό πιάτο, Kaiserschmarrn.

Πρόκειται για ένα «θρυμματισμένο» pancake, το οποίο πήρε το όνομά του από τον αυτοκράτορα (Kaiser) Franz Joseph I, ο οποίος λάτρευε την εν λόγω λιχουδιά. Σύμφωνα με έναν από τους μύθους που το περιβάλλουν, παρασκευάσθηκε για πρώτη φορά για τη σύζυγο του, Ελίζαμπεθ της Βαυαρίας, η οποία θέλοντας να διατηρήσει την αδύνατη μέση της, είχε ζητήσει από το σεφ του παλατιού να προετοιμάζει μόνο ελαφριά επιδόρπια. Μπορεί η αυτοκράτειρα να το βρήκε πολύ βαρύ και να αρνήθηκε να το φάει, ωστόσο ο σύζυγός της το λάτρεψε, καταβροχθίζοντας έτσι τη δική του μερίδα, αλλά και της γυναίκας του. Άλλοι πάλι υποστηρίζουν πως το ζευγάρι ταξίδευε στις Άλπεις και σταμάτησε στο σπίτι ενός αγρότη για φαγητό. Ο άνδρας ξεκίνησε να τους φτιάχνει τηγανίτες, αλλά λόγω του άγχους του κατέστρεψε το σχήμα τους και έτσι δημιουργήθηκε η «θρυμματισμένη» αυτή τηγανίτα. Προσπαθώντας να καλύψει το λάθος του, την «έπνιξε» σε μαρμελάδα δαμάσκηνο. Για καλή του τύχη, ο αυτοκράτορας τη λάτρεψε! Ο τελευταίος μύθος λέει πως η γυναίκα του Franz ήταν πολύ κακή μαγείρισσα και απλά δεν μπορούσε να γυρίσει σωστά τα pancakes και έτσι πάντα κατέληγαν κομμάτια.

Όπως και να έχει πλέον, αποτελεί πολύ δημοφιλές επιδόρπιο στην Αυστρία, τη Βαυαρία και την Ουγγαρία, τη Σλοβενία και τη βόρεια Κροατία. Στη Σλοβενία ονομάζεται “cesarski praženec” ή “šmorn”, το ουγγρικό του όνομα είναι “császármorzsa”, ενώ το τσέχικο “(Císařský) trhanec” ή “kajzršmorn”. Το original όνομα Kaiserschmarren είναι μια ένωση των λέξεων Kaiser, που σημαίνει αυτοκράτορας και Schmarren, που μεταφράζεται ως ένα τεμαχισμένο πιάτο.

Δεν μάς κάνει εντύπωση πάντως που τόσες χώρες λατρεύουν το εν λόγω pancake, καθώς είναι ιδιαίτερα απολαυστικό χάρη στο γλυκό και εύκολο χυλό από αβγά, αλεύρι, ζάχαρη, αλάτι και γάλα που χρησιμοποιείται για την παρασκευή του. Θέλεις να το δοκιμάσεις και εσύ; Δεν χρειάζεται να ταξιδέψεις μέχρι την Αυστρία. Να πώς θα το φτιάξεις μόνος σου στο σπίτι:

Υλικά:
150 γραμμάρια αλεύρι
6 αυγά
500 ml γάλα
70 γραμμάρια ζάχαρη
1 πρέζα αλάτι
ζάχαρη άχνη

Διαδικασία:
1. Ξεχωρίζουμε τα ασπράδια από τους κρόκους και τα χτυπάμε μέχρι να γίνουν μια σφιχτή μαρέγκα.
2. Ανακατεύουμε πρώτα τα ξηρά υλικά και ύστερα προσθέτουμε τα υγρά και τα χτυπάμε στο μίξερ.
3. Προσθέτουμε τη μαρέγκα και ανακατεύουμε απαλά.
4. Σε ένα αντικολλητικό τηγάνι βάζουμε λίγη μαργαρίνη ή βούτυρο, ρίχνουμε δυο κουταλιές της σούπας από το μίγμα και όταν αρχίσει να βγάζει φυσαλίδες, είτε το γυρίζουμε από την άλλη για να ψηθεί, όπως ένα κλασικό pancake, ή το κομματιάζουμε με ένα πιρούνι και το αφήνουμε να ψηθεί σε κομματάκια, όπως τα αβγά στραπατσάδα.
5. Σερβίρουμε παραδοσιακά με μαρμελάδα μήλο ή δαμάσκηνο και πασπαλίζουμε με άχνη ζάχαρη.